Hoe het allemaal begon...

De zolder opruimen kan soms heerlijk zijn. Een goed verstopte doos met oude foto's die mijn geheugen vervangen. Dus kijk ik via die foto's terug in de tijd. En zie, hier begon dit alles mee. Mijn eerste stappen in het digitale tijdperk. Op de eerste foto is mijn computerkamer te zien van zo'n vijfentwintig jaar geleden. De zojuist op de markt gekomen Commodore 64 was mij eerste computer. Het totale werkgeheugen van de computer omvatte 64k en daar deed je alles mee. Als ik nu alleen de letters 64k wil opslaan ben ik tien keer zoveel ruimte kwijt. Naast de printer is nog een cassetterecorder te zien. Daar stonden de programma's op en kon je gegevens op opslaan. Het was een heel geklooi met die dingen maar gelukkig werd die al snel vervangen door een floppydrive met 5¼ diskettes (rechts op de foto). De programmeertaal was Basic.




Op de tweede foto staat aan de rechterkant zijn opvolger, de Commodore128. Dat leek er al wat meer op. Links op die foto de Commodore PC10 en dat was de eerste stap naar een volwasse pc.

Daarna ging het rap met de x86-series enz, enz..

Nu, tig pc's en 25 jaar later vraag ik me af wat ik eigelijk allemaal deed voordat ik aan de computer verslaafd raakte...

genieten...

Vandaag was ik in Erin's Isle in Heerlen. Daar speelde in het kader van de Popronde de band Trenchcoat. De negenkoppige, nog jeugdige band speelde een combinatie van swing en rock'n roll, iets wat je zou verwachten van ouwe rotten in 't vak die eindelijk een "hun eigen ding" willen doen. En zo speelden ze ook, als oude rotten die hun vak verstaan, maar dan met een geweldig temperament. Naast veel swingende nummer alla Brian Setzer speelden ze ook enkele oude R&R nummers zoals Johnny B. Good van Chuck Berry. Heerlijk om te horen en ook heerlijk om te zien dat ook jeugdigen zich met deze muziek bezig houden. Hier gaan we nog meer van horen..

Vorige week speelde Kayak in de Nieuwe Nor, ook al in Heerlen. Deze band bestaat al 30 jaar en ter gelegenheid van hun jubileum zijn ze weer op tour. Dit zijn nou wel oude rotten in het vak en het klonk akelijk perfect. Ik dacht dat ik naar een cd was aan 't luisteren. Het is sympho-rock en dat past ook wel in mijn straatje (dat straatje is wel heel erg breed). Maar het klonk fantastisch en ook hiervan ontzettend genoten. Het hoeven niet altijd die hele grote namen te zijn, deze kleinschaligere optredens zijn vaak véél leuker...




De week daarvoor was ik op de markt in Kerkrade waar het openluchtspektakel "de ne9ende van Kerkrade" plaats vond. Het was groots opgezet en alle soorten muziek kwamen voorbij. Mijn hoogtepunt hier was een uitvoering van Manhatten Symphonie (van Serge Lancen). Een prachtig werk dat mooi werd uitgevoerd door de St. Aemeliaan uit Bleyerheide.
Dat is het voordeel van zo'n brede straat: je hebt altijd wel wat om van te genieten...