Vooruitgang?

Al bijna 2000 jaar oud en het staat nog steeds, het imposante Pantheon in Rome. Het enige licht dat er binnenvalt komt door een gat in de koepel en d'r is meer licht dan ik thuis heb met 8 ramen en een stroomverbuik van zo'n 5000 kilowattuur per jaar. Het is een ongelooflijk knap staaltje architectuur en vooral voor die tijd. Tegenwoordig bouwen ze met alle moderne technieken flats die al na zo'n 50-60 jaar weer gesloopt moeten worden. Wat kunnen we hieruit concluderen? Het lijkt erop dat we ons in die 2000 jaar gigantisch ontwikkeld hebben maar in feite hollen we hard achteruit....

Holcostethus strictus

Ik heb weer eens op de grond gelegen bij de vijver. Dit keer zat er een Holcostethus strictus (Pentatomidae) op een lelieblad. Het is een schildwants, vrij onschadelijk trouwens. Niet dat ik een kenner ben van dit soort beesten, ik heb de namen op internet opgezocht. Ik dacht eerst dat ie de kleur van het blad had aangenomen maar toen ik 'm op een groen blad zette bleef hij de zelfde kleur houden. Ik heb laatst nog twee groene kikkers gevangen (en in een kikkervijver verderop uitgezet) maar hier heb ik jammer genoeg geen foto's van.

Tja, je maakt wat mee met zo'n vijvertje in je tuin....

Vaticaanstad

in de komende tijd zullen er wat foto's van Rome voorbij komen. Ik had er heeel veel gemaakt(meer dan 2200) dus ook veel werk om alles te ordenen en te bewerken. Dat bewerken vind ik nou juist het leuke ervan. Wat vroeger in de donkere kamer gebeurde heet tegenwoordig fotosjoppen. Sommige mensen vinden dat maar niks maar ik probeer de foto hiermee iets extra's mee te geven. Zoals deze foto: de voorwaarden op dat moment voldeden perfect om dit beeld zichtbaar te maken (klik erop voor een vergroting).

Effe d'r tussen uit

Ja, ik was er effe tussen uit. Een flinke pijn op de borst was afgelopen maandag reden voor een bezoek aan de huisarts die het niet vertrouwde en me doorstuurde naar het ziekenhuis in Heerlen. Op het filmpje was niets te zien maar uit de bloedtesten bleek dat het inderdaad een hartinfarct was. Geen zware maar toch voldoende om me gelijk de dag erna door te sturen naar het AZM te Maastricht voor een hartkatheterisatie. Daar werd duidelijk dat er één zijtak van de kransslagader om het hart voor 99% dicht zat. Dus meteen gedotterd én een stent erin geplaatst om het vat open te houden. En klaar was de revisiebeurt. Nog een dagje op de hartbewaking en op donderdag weer naar huis. De hele hartafdeling was jaloers op me omdat het allemaal zo snel ging. Heb ik dus alweer eens geluk gehad, en nu zorgen dat we dat geluk tot zo'n honderd jaar kunnen vasthouden. Maar zelf zal ik dan toch ook een handje moeten helpen. We beginnen eens met zo'n 20 kilo d'r vanaf. Wedden dat dat nu wél lukt?