Angst

Normaliter ben ik niet zo'n fan van het horrorgenre. Maar gisteravond, na studiosport, viel ik toevallig binnen bij de film The Mist waarvan toen al zo'n uurtje verstreken was. Het bleek een verhaal van Stephen King te zijn dus wel altijd spannend. Om het kort samen te vatten: een dorpje wordt door dichte mist overvallen en daarin blijken een soort van buitenaardse wezens te zitten die wel pap lusten van de plaatselijke bevolking. Een deel van die dorpsbewoners verschanst zich in de supermarkt en zijn op elkaar aangewezen om te overleven.

En dit gegeven maakte de film interessant. Er was een soort van gemeenschap binnen die supermarkt ontstaan. Aan de ene kant een groepje die iets tegen het onheil wilden ondernemen. Aan de andere kant een beduidend grotere groep die, gevoed door angst, zich schaarden achter een onheil voorspellende predikante. Deze vrouw, die zich als een soort profeet opwierp, voedde de angst van de mensen die zich dan ook gedwee achter haar schaarden. Hieraan kon je zien hoe gemakkelijk mensen zijn te manipuleren in bepaalde situaties. Angst en overlevingsdrang maken de mens dan zelf tot monsters. Dan is iedereen tot alles in staat.
Weerspiegel je dat gegeven aan religie en de huidige (wereld)politiek dan is dat nog beangstigender dan de film (of lijk ik nu ook al op een onheilvoorspellende profeet?!?).

btw: Het einde van de film (ik zal het hier niet verklappen) is zo naargeestig dat je wel effe met een beklemmend gevoel blijft zitten na afloop...

fotograaf zijn is niet altijd gemakkelijk...

zonde van de camera's, maar wel wereldberoemd...

Straf van God?

Een Oostenrijkse bisschop beweert dat het drama tijdens de Love Parade, waarbij 21 jonge mensen om het leven kwamen, een straf was van God. De bisschop zegt op een katholieke website dat alle bezoekers van het festival hebben gezondigd en dat de Love Parade een opstand was tegen Gods wil.

Als de bezoekers van de Love Parade al zondaars zijn dan wil ik niet weten welke ramp God gaat verzinnen om de zondaars binnen de katholieke kerk te straffen...

Woodstock

Maar liefst 41 jaar na dato leeft Woodstock nog steeds voort als ijkpunt in de muziekwereld. Afgelopen weekend waren we getuige van levende legendes die op Bospop lieten zien dat ze verslaafd zijn aan één ding: en dat is muziek maken. Zeker als je na al die jaren nog steeds dat podium opklimt om de interactie met het publiek te ervaren. Daar kan geen enkele drug tegenop. Op Bospop speelde John Fogerty met evenveel elan als toen hij met Creedence Clearwater Revival Woodstock veroverde. Zo ook Crosby, Stills & Nash die oude tijden deden herleven en de hele meute meenam naar de early seventies. Geweldig!
En om in de Woodstocksfeer te blijven: komend weekend gaan we naar Blues Peer en daar speelt Canned Heat en ik weet zeker dat ook dat genieten (met flash-backs) is!

Pinkpop 2010

Pinkpop zit er weer op. Er was zoals vanouds weer veel te genieten. Het weer was oké, op een enkele bui na op zondag. De bands waren oké, op enkele na (tenminste naar mijn smaak).
Onderstaande foto is zo'n beetje het eerste beeld dat de pinkpopgangers te zien krijgen.



En dit beeld is zo'n beetje het beeld aan het eind van de drie dolle dagen.



Daartussen zat een helehoop goeds. Ik heb deze keer geen poging gedaan om m'n spiegelreflex mee naar binnen te smokkelen dus ik heb enkel wat plaatjes geschoten met m'n Ixus. Daardoor wel wat meer van de muziek mogen genieten. Bijvoorbeeld van de jonkies Dewolff die de tent plat speelden met hun sixtiesrock. Van Pink met haar prachtige show. Van John Mayer die me verraste met zijn mooie gitaarspel en Skunk Anansie de weer deed waar ze heel goed in is: schreeuwen!





Slash's gitaarspel deed de regen vergeten. Sungrazer speelde stoner zoals het hoort. En ook C-Mon en Kypski maakte er een feestje van. De snoeiharde Triggerfinger. Caro Emerald liet weer eens een heel ander fris geluid horen. Mooi. Hoeveel smaken wil je hebben... Ik heb er in ieder geval van genoten. En geniet nog. Terwijl ik dit intik kijk ik naar de herhaling van de uitzendingen van de Vara/VPRO die alles prachtig in beeld hebben gebracht.



Oja, de headliners was ik nog vergeten. Mochten we ook niet ontevreden over zijn... Ik denk dat ik maar weer eens ga sparen voor het kaartje van volgend jaar.

Het geheim van het eeuwige leven...

Kom ik tijdens een wandeling deze vrouw tegen die voor haar huis een sigaar zit te roken. Ik vraag haar "het valt me op hoe gelukkig u er uit ziet, wat is uw geheim?"

"Ik rook elke dag 15 dikke sigaren" zei ze en voor ik naar bed ga, rook ik een grote lekkere joint.
"Afgezien daarvan drink ik elke week vier flessen Jack Daniels en ik eet alleen maar junk food.
In de weekends gebruik ik veel pillen, heb ik veel onveilige wisselende seksuele contacten en ik doe nooit aan welke vorm van sport dan ook."

Ik zeg: "Dat is onvoorstelbaar! Hoe oud bent u?"

"Achtentwintig" gaf ze als antwoord....

Kerkelijke dwalingen

Tja, het kon niet uitblijven. De vraag is waar komen al die kerkelijke dwalingen vandaan. Volgens mij is het een vorm van indoctrinatie en dus onvermijdelijk bij het zien van onderstaande afbeeldingen...

welkom op 't werk

Balkenende V

Balkenende V is er al....

In Memoriam Marion Ligtvoet-Doggen

Vanmorgen is onze dierbare vriendin Marion Ligtvoet-Doggen gestorven. Na een lijdensweg van ruim een jaar heeft zij de strijd niet kunnen winnen.
Ik leerde haar kennen zo'n 30 jaar geleden als collega in een kapsalon in Heerlen. Vanaf het moment dat we beiden onze voetstappen zetten in het kapperswereldje bleef ons contact tot heden behouden. Onze zonen groeiden samen op, zij verschillen slechts 3 dagen in leeftijd. Onze vriendschap bleef intens, we vierden samen carnaval en deelden lief en leed.

Marion overleed 5 dagen na het bereiken van haar 47ste verjaardag.
Wij wensen Ton en Melvin héél veel sterkte!