Harry Muskee

In de jaren 70 waren Cuby & the Blizzards mijn favoriete bluesmuzikanten. Waarschijnlijk om dat zij de eerste waren die mijn rockperiode durfden te onderbreken. Grotendeels bleef het daar ook bij. De blues voelde een beetje als vreemd gaan. In de jaren 80 deed ik dat stiekum met Stevie Ray Vaughan en pas sinds enige jaren geef ik er gewoon aan toe. C&B was een van de eerste bands die ik daadwerkelijk live zag optreden. En meer dan 30 jaar later kwam Cuby & the Blizzards weer in beeld. In november 2009 woonde ik een optreden bij in Perron 55 in Venlo. Frontman Harry Muskee was mijn held, dus die avond kon niet kapot. Nummers die al meer dan 30 jaar een rol in je leven hebben gespeeld krijgen dan een extra lading. Zo'n gevoel kun je niet uitleggen in woorden. Om niet te veel van het optreden te moeten missen beperkte ik me met het maken van foto's tot de eerste 3 nummers. En tijdens het laatste nummer. Hier bleef hij zoalng in mijn lens wijzen tot hij zeker wist dat de foto gelukt was. Ook dat was meer dan 40 jaar bühne-ervaring.

Vandaag is Harry Muskee aan kanker gestorven op 70-jarige leeftijd. Ik moet het doen met de herinneringen en terwijl ik dit intik klinkt Window of my Eyes door mijn kamer. Weer dat gevoel. Harry dirigeerde door het optreden in Venlo met speels gemak en beleefde er duidelijk zelf veel plezier aan. En even dacht ik, toen hij zijn vinger op me richte, dat hij ook wist hoeveel plezier ik er aan beleefd heb...