Black Stone Cherry

Gisteren voor de tweede keer de Rocktemple bezocht. Vraag me niet hoe ze 't voor elkaar krijgen; weer stond hier een band van formaat: Black Stone Cherry. In het voorprogramma stond Heaven's Basement, die eigenlijk ook al de hoofdact had kunnen zijn. Zij deden hun ding naar behoren, zo'n beetje in de stijl van AC/DC, als opwarmertje voor Black Stone Cherry. Na een korte pauze ging het geweld los: snoeiharde rock met heerlijk gitaarwerk. De show werd gestolen door de frontman met een dijk van een stem. Mijn zoon vergeleek de band met Nickleback maar ik vond dit met afstand beter. De energie knalde van het podium. Wat opviel was dat deze vier Amerikanen nog erg jong waren, ik schat ze zo midden twintig. Ik vermoed dat als dit product ook nog rijpen gaat dat die jongens ook de grote podia gaan bestormen...

FORZA RODA

Nog nooit was het zó spannend bij een wedstrijd van Roda. Misschien de wedstrijd tegen Milaan, maar het verschil zit 'm in het belang van de wedstrijd. Nog nooit was Roda zó dicht bij degradatie. Toen in Milaan was er alleen maar iets te winnen. Nu was er enkel alles te verliezen. Ik moet zeggen qua spanning en sensatie heeft dat ook zijn charme, maar volgend jaar liever weer gewoon in de middenmoot. Da's beter voor mijn hart....

Pinkpop 2009

Het wordt misschien een beetje saai dat ik elk jaar weer het zelfde schrijf: Pinkpop was weer eens geweldig! Weer was er een hele hoop te genieten. En ook het weer maakte deze 40ste editie tot een waardige. En de muziek? De negatievellingen hebben het dus weer eens bij ’t verkeerde eind gehad. Ik heb hele goede acts gezien. Laat ik meteen beginnen met een band die op zaterdag speelde en waar ik nog nooit van gehoord had: Elbow. Prachtige composities op griezelig perfecte wijze gespeeld. Heel ingetogen en heel explosief. Kippenvel! Ik kan nog wel 20 metaforen erbij halen, gewoon zelf gaan luisteren!

Maar ik wou eigenlijk geen recensies schrijven van de artiesten, want dat kunnen anderen veel beter dan ik. Wel wil ik laten weten waar ik van genoten heb: Op de zaterdag Elbow dus. Natuurlijk de pur sang Amerikaanse showman good old Bruce Springsteen. Chris Cornell (Cochise van Audioslave!!). Muzikaal drie keer niks maar wel feesten met de punkrockcoverband Me First en de Gimmie Gimmies.
Zondag’s: Feest met Rowwen Heze en Pendulum en natuurlijk met de ouwe knakkers van Madness (had ik nog nooit live gezien, hiervoor heb ik zelfs de wedstrijd van Roda gemist). En ze doen ’t nog steeds super. Krezip is altijd wel leuk en Placebo was een waardige afsluiter.

En dan de maandag: The Gaslight Anthem, Mando Diao en de Kooks zijn hele leuke festivalbands. Shinedown was retestrakke metal, harstikke goed. Voor mij mogen er zelfs wat meer van dit soort bands. Amy Macdonalds prachtige stem en natuurlijk rockbitch Anouk, je kunt nou eenmaal niet om die tante heen. Wat een performance en wat een sound! Minder performance maar wel een muzikaal hoogstandje was Snowpatrol. Jammer dat er veel mensen al eerder vertrokken. Wel een beetje begrijpelijk want echte meezingers heeft Snowpatrol niet. Maar de echte muziekliefhebbers bleven! En die kwamen deze editie weer eens goed aan hun trekken. Ik verheug me nu al op Pinkpop 2010…