Pinkpop 2009

Het wordt misschien een beetje saai dat ik elk jaar weer het zelfde schrijf: Pinkpop was weer eens geweldig! Weer was er een hele hoop te genieten. En ook het weer maakte deze 40ste editie tot een waardige. En de muziek? De negatievellingen hebben het dus weer eens bij ’t verkeerde eind gehad. Ik heb hele goede acts gezien. Laat ik meteen beginnen met een band die op zaterdag speelde en waar ik nog nooit van gehoord had: Elbow. Prachtige composities op griezelig perfecte wijze gespeeld. Heel ingetogen en heel explosief. Kippenvel! Ik kan nog wel 20 metaforen erbij halen, gewoon zelf gaan luisteren!

Maar ik wou eigenlijk geen recensies schrijven van de artiesten, want dat kunnen anderen veel beter dan ik. Wel wil ik laten weten waar ik van genoten heb: Op de zaterdag Elbow dus. Natuurlijk de pur sang Amerikaanse showman good old Bruce Springsteen. Chris Cornell (Cochise van Audioslave!!). Muzikaal drie keer niks maar wel feesten met de punkrockcoverband Me First en de Gimmie Gimmies.
Zondag’s: Feest met Rowwen Heze en Pendulum en natuurlijk met de ouwe knakkers van Madness (had ik nog nooit live gezien, hiervoor heb ik zelfs de wedstrijd van Roda gemist). En ze doen ’t nog steeds super. Krezip is altijd wel leuk en Placebo was een waardige afsluiter.

En dan de maandag: The Gaslight Anthem, Mando Diao en de Kooks zijn hele leuke festivalbands. Shinedown was retestrakke metal, harstikke goed. Voor mij mogen er zelfs wat meer van dit soort bands. Amy Macdonalds prachtige stem en natuurlijk rockbitch Anouk, je kunt nou eenmaal niet om die tante heen. Wat een performance en wat een sound! Minder performance maar wel een muzikaal hoogstandje was Snowpatrol. Jammer dat er veel mensen al eerder vertrokken. Wel een beetje begrijpelijk want echte meezingers heeft Snowpatrol niet. Maar de echte muziekliefhebbers bleven! En die kwamen deze editie weer eens goed aan hun trekken. Ik verheug me nu al op Pinkpop 2010…