Ray Manzarek en Robby Krieger of The Doors

Het was een mooi affiche op Blues Peer 2011. Vooral de Black Crowes trokken de aandacht. Zij maakten de verwachting dan ook meer dan waar. Een prachtige live-band, geweldige muzikanten. Sowieso was er veel te genieten. Goede bands die ik helemaal niet kon zoals Ian Siegel, Robert Radolph en King King. Wel was er veel rockabilly te horen dit jaar en dat is niet zo mijn ding. Hoewel, als het dan weer uitgevoerd word door Brian Setzer is dat geheel andere koek. Wat een energie stralen die jongens uit. Een waardige afsluiter. Ook deden Kitty, Daisy & Lewis het niet slecht in dit genre. En natuurlijk mag niet onvermeld blijven dat ik genoten heb van de big momma Sharrie Williams.
Maar stiekum was ik er toch voor Ray Manzarek en Robby Krieger van een van mijn all-time favoriete bands The Doors. Ik had ze ook al vorig jaar op Bospop gezien met de zanger van de Cult. Deze deed dat niet onverdienstelijk, in ieder geval met veel beleving. Dat optreden was muzikaal niet geweldig maar dat deert niet als je fan bent. Ik wist dus wat me te wachten stond.
Met een nieuwe zanger, die wel meer de looks van Morrison had en ook een beetje in de buurt van zijn stem kwam. Maar hij miste die beleving weer een beetje.
Het optreden begon geweldig, stukken beter dan vorig jaar. Met een prachtige uitvoering van "Wen The Music's Over"



Maar na een stuk of 7,8 nummers zet Robby Krieger de verkeerde toonhoogt in en Manzarek corrigeert 'm. Dus nogmaals geprobeerd, maar hij bleef d'r naast zitten. Dan maar een ander nummer, maar het kwaad was hier reeds geschied. Er werd een beetje weifelend gespeeld en ook de zanger zat er af en toe goed naast en werd onzeker. Beter werd 't daarna ook niet.
Jammer, maar de échte fan wuift dat allemaal weg met het idee dat we het wél hebben mogen meemaken. Eigenlijk zouden de jongens moeten stoppen maar stiekum vond ik het niet erg dat ze nog een paar jaartjes eraan geplakt hebben. En de volgende keer zijn we er natuurlijk wéér bij...

Iya

Deze foto maakte ik vorig jaar augustus in Parijs. Vanaf de trappen van de Sacre-Coeur. De artiest in de linkerlantaarnpaal oogste veel bijval door te jongleren met een bal zonder deze met zijn handen aan te raken.
Sinds enige tijd hangt deze foto ook in mijn zaak en velen denken dat de jongleur erin gefotosjopt is. Maar bij toeval kwam ik het bewijs tegen op Youtube. Zijn naam is Iya:

Bospop 2011

Voorafgaand aan het geweldige optreden van Joe Cocker stond op de Bospopvrijdag The Faces op het podium. Dit optreden werd verklooid door de geluidsman. Deze had pas tegen het einde van het optreden in de gaten hoe de schuifjes moesten staan. Simply Red-zanger Mick Hucknall wist verre van te overtuigen. Hij durfde niet in de microfoon te zingen en pas tijdens de zugabe (Stay with me) ging hij voluit. Jammer. Maar wel leuk om Ron Wood nog eens aan 't werk te zien...


Verder zagen we Journey aan het werk. De band en zang klonk prachtig maar het was veel van hetzelfde. En wie was Texas ook alweer? Oja, best wel veel leuke nummers gemaakt. Ook in de tent speelden the Answer en Rival Sons. Beiden deden een verwoede edoch niet onverdienstelijke poging om in de voetsporen van de grote rockgroepen uit de seventies te treden.
Slechts één dagje Bospop dit jaar en terwijl ik dit intik volg ik de rest op L1radio. Toch een beetje spijt dat ik er gisteren en vandaag niet bij was. Maar komend weekend 3 dagen Blues Peer gaat dat weer allemaal goedmaken.

Joe Cocker

Joe Cocker heeft altijd een speciaal plekje gehad in mijn alltime playlist. Dit weekend stond hij op het Bospop-podium. Verscheidene malen mocht ik zijn perfomance aanschouwen. Maar deze was (voor mijn beleving) toch wel zijn beste. De band stond als een huis, Cocker deed wat hij al meer dan 40 jaar met verve doet, en ook de achtergrondzangeressen mochten er wezen (ook vocaal). Wellicht heeft het verleden dat ik met Cocker heb grote invloed op de manier waarop ik dit optreden beleefde.



Onderstaande foto's heb ik 26 jaar geleden gemaakt. Toen stond Cocker als headliner op Rock Werchter (ná U2!).





En zoals duidelijk op de laatste foto te zien, geen spat veranderd...