Roofvogels

Roofvogels zijn fascinerende bewoners van onze planeet. Ze hebben altijd al tot onze verbeelding gesproken. Waarschijnlijk omdat ze er angstanjagend uit zien. Toch zijn ze volgens valkenier Wim Huygens niet echt gevaarlijk. De mens is velen malen gevaarlijker, zo verteld Wim tijdens een van zijn roofvogelshows in Gaiapark Kerkrade Zoo. Hij geeft drie keer per dag zo'n show. Valken, gieren en zelfs een prachtige arend scheren vlak over de hoofden van verbaasde bezoekers. Ik heb vandaag twee van die shows bezocht en mooie plaatjes kunnen schieten. Dus voor iedereen die er nog niet was: zeker gaan doen een dezer dagen...

Wereldrecord duurtennis?

De Kerkradenaren Stan Vluggen en Sven van der Linden hebben gisteren het wereldrecord duurtennis verbroken. Het oude record stond op 26 uur en en nog wat. Stan en Sven maakten daar 27 uur van. Jammer genoeg haalden ze er niet de officials van 't Guinnes Book of Worldrecords bij, anders waren zij ook nog eens vereeuwigd in de volgende uitgave. Maar dat doet niks af aan de geweldige prestatie, ook zo staat 't record. Tot er iemand natuurlijk op 't idee komt om één minuut langer te tennissen...

Naschrift: en dat laatste bleek vandaag inderdaad het geval te zijn geweest. In Apeldoorn claimen twee jongens dat ze twee weken geleden al 27 uur plus één minuut gespeeld hebben. Er wordt nog onderzocht of dat record wel gemeld is bij Guinnes Book of Worldrecords. Sven en Stan gaan in ieder geval volgend jaar een nieuwe poging doen van minimaal 28 uur!

Holländische Dreckschweine

Als secretaris van de Kerkraadse Schaak Vereniging kom je met allerlei pluimage in aanraking. Zo informeerde er gisteren telefonisch een Duitser naar een eventueel lidmaatschap van ons bescheiden schaakclubje. Aan de telefoon praatte hij zo vlug dat ik 't amper kon bijhouden. In ieder geval zou hij s'avonds naar de clubavond komen. Daar arriveerde hij ook, maar zo'n 2 uur later dan afgesproken. Hij was duidelijk nerveus en gestressed. Op adhd-wijze vertelde hij dat hij zo'n 180 kilometer van Kerkrade af woont maar wel 256 kilometer had afgelegd.
Wat was er nou gebeurd? Hij had, in Nederland aangekomen, aan vijf verschillende mensen de weg gevraagd naar Kerkrade West en allen hadden hem de verkeerde kant op gestuurd. Hij kwam zelfs uit in Geleen. Efin, een kleine 80 kilometer later komt hij toch aan. Ik zei (de volgende opmerking valt onder de noemer humor) dat de verklaring, dat iedereen hem de verkeerde weg heeft gewezen, er waarschijnlijk mee te maken heeft dat Duitsland wel nog aan de EK deelneemt en Nederland niet...
Blijkbaar heeft hij die opmerking niet helemaal begrepen (Duitsers en humor?). Hij keerde snel weer terug naar zijn vaderland. Om een uur s'nachts belde hij me terug om te zeggen dat hij van een lidmaatschap afziet. Vanmorgen belde hij nogmaals. Hij had er blijkbaar de tijd voor genomen om er nog eens goed over na te denken. Het enigste wat hij zei was: "ich brauche keine Holländische Dreckschweine".....

Geluk (2)

Nou weten we ook weer wat verliezen is. Het geluk is op. Hoewel geluk, er was toch wel wat op de speelwijze van Oranje aan te merken. Als Marco de videoband van de wedstrijd tussen Zweden en Rusland goed bestudeerd had, had hij hierop moeten inspelen. De Nederlandse speelwijze had wel iets van arrogantie en onderschatting van de Russen. Een ding moet je die Hidding nageven: hij heeft geweldig werk verricht met zo'n jong team, ook dat was genieten! Het leek wel of ze continu met 2 man meer op 't veld stonden. Ongelooflijk mooi positiespel! Nou maar hopen dat zijn jongens het nog effe volhouden. En als ze daarbij ook nog een beetje geluk hebben...

Geluk (1)

We weten weer wat winnen is. Heel Nederland leeft momenteel in een voetbalroes. Dankzij de mooie resultaten van het Nederlands elftal (ik zal de woorden "geweldig en fantastisch" niet gebruiken om overdrijving te voorkomen), is iedereen weer zo optimistisch als het maar kan. Waar ik de afgelopen weken moeite heb moeten doen om maar iemand te vinden die slechts een vermoeden had dat Het Nederlands Elftal de eerste ronde zou halen. Niet dat ik zelf overdreven optimistisch was maar ik ben van mening dat de bal rond is en het alle kanten op kan. De goede kant op, zoals nu het geval is maar voor het zelfde geld had Nederland deze twee wedstrijden ook verloren (met een beetje pech). De kwestie geluk speelt een hele grote rol, groter dan elke trainer uit narcistische overwegingen zou willen toegeven.
Ik dagdroomde van de finale tegen de Deutsche Mannschaft. Op het moment dat Podolski op het doel van Van der Sar afkomt ziet onze Held Edwin een klavertje vier in het gras. Hij bukt zich om 't te plukken, want dat brengt immers geluk. En juist op dat moment schiet Podolski de bal in het doel: 1-0 voor de Duitsers. En wat bleek: dat klavertje vier was eigenlijk voor Prodolski bestemd. Maar als hij gestopt was om de geluksbrenger te plukken had ie nooit dat doelpunt gescoord.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat geluk een heel relatief begrip is. Maar zolang we dat geluk hebben moeten we het koesteren!
Ik persoonlijk mag sowieso niet klagen over geluk. Gisteren won ik een geheel verzorgde 8-daagse vliegreis naar Turkije. Notabene met een prijsvraag waar ik niet eens aan had deelgenomen. En vandaag win ik zomaar (zonder ooit een lot gekocht te hebben) 1,2 miljoen euro in een spaanse loterij. Sinds ik een emailadres heb kan mijn geluk niet meer op...

Pinkpop epiloog

Pinkpop hebben we weer effe achter de rug. Het euforisme is d’r een beetje vanaf, maar dat wil niet zeggen dat het daarom minder leuk was. Ik heb van vele optredens genoten, vooral van de afsluiter Rage Against The Machine. Maar dé ontdekking (voor mij althans) was Porcupine Tree. Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat ik er, voordat ik de pinkpop-poster zag, nog nooit van gehoord had. Een band die notabene al meer dan 20 jaar bestaat en zo’n 15 albums heeft uitgebracht. En vele van die albums zijn regelrechte juweeltjes. Momenteel luister ik naar Fear of a Blank Planet en de onlangs uitgebrachte EP Nill Recurring. Meesterwerken! Het is een soort van progressieve rock met invloeden van Pink Floyd of Yes. Maar ook metal (Tool!) en zelfs elektronische pop komt aan bod. Misschien is het de mix die de muziek zo boeiend houdt. De rustige stukken worden vaak bruut onderbroken door stevig gitaarwerk. En dat gecombineerd met een onnavolgbare drummer. Ook de productie is van prima kwaliteit. In ieder geval zijn die jongens voorlopig nog niet uit m’n cd-speler en van de Ipod.

Van mijn kameraad Ton kreeg ik deze week nog een rammel foto’s. Hieronder een selectie…

en dat krijg je als je met de jeugd wil meedoen....

Pinkpop 2008 zondag

Het zit er weer op. Langzaam kroop Pinkpop 2008 naar een ongelooflijk geweldig ontladend massaal hoogtepunt (sorry als ik een paar metaforen overgeslagen heb). Er was geen betere afsluiter denkbaar geweest dan Rage Against The Machine. Blijkbaar had het hele veld (maar dan ook het HELE) behoefte om alle woede d'ruit te laten. Zo'n uitzinnige menigte heb ik zelden gezien.

Maar ook de Queens of The Stone Age waren in beste stemming, heftig. En ook 't Annelies Morissette zong goed maar de massale geluidswand ging op een gegeven moment storen. Na het perfectklinkende RATM leek het erop dat het geluid op de afsluiter was afgesteld (maar of dat werkelijk zo is?). Hoewel Gavin Degraw ook heel aardig klonk. Zat ook muzikaal goed in elkaar. Saybia was ook goed te pruimen maar de Counting Crows klonken een beetje soft en saai. Zo waren er meerdere bandjes die de moeite waard waren maar eerlijk gezegd na het spetterende orgasme met RATM vergeet je de mindere goden een beetje....

Wel was het geluid in de tent niet al te best (een mens moet nu eenmaal eens wat te zeiken hebben). Maar voor de rest waren er geen wanklanken te horen. Een pluim voor de organisatie!
Jammer genoeg heb ik deze keer geen goede foto's van de artiesten kunnen maken want ik riskeerde het niet m'n nieuwe camera mee door de controle te smokkelen. Bovenstaande kiekjes en video's zijn gemaakt met míjn kleine Ixus. Later zal ik wel nog wat foto's plaatsen die door vrienden zijn gemaakt.

Wederom was het een onvergetelijk Pinkpop. Kan niet wachten op de 40ste editie, volgend jaar weer met pinksteren! (geruchten: Bob Dylan, Neil Young, Coldplay en Radiohead)

Pinkpop 2008 zaterdag

Alweer 60000 mensen. Jan Smeets likt zijn vingers af bij alle verbroken recorden. De meeste toeschouwers, het meeste bier en de meeste poep. En dan hebben we het nog niet over de zeikers gehad...

Vanaag was en dag van tegenstellingen. Van de harde rock 'n roll van de Eagles of Death Metal tot de danceklanken van Groove Armada die de hele tent aan 't dansen kregen.

With Mr. Peter Forsberg of the Philadelphia Flyers

Verder waren er veel "leuke acts" die in mijn ogen de dag aardig vullen maar waar ik niet speciaal voor naar Pinkpop zou gaan. Moke, Edtors, Kaiser Chiefs, 't gaat er allemaal in als zoete koek. Afsluiter de Foo Fighters kon ik tot nu nog niet. Zij brachten een fikse rockshow met prima gitaarwerk. Alleen speelden ze volgens mijn zoon een beetje teveel uptempo nummers. Maar al met al een goed optreden.