Ode aan Heerlen

Went je eens in de buurt bent, moet je zeker eens lang gaan,
dan zie je van in de verte al dat bordje sjtaan;

'Heerlen'; trots van de limburgse taal,
het verschil tussen kennen en kunnen, dat kannen we waal

Dialect spreken in Heerlen, dat heeft geen enkele zin,
In Heerlen spreekt men beschaafd Nederlands, met knoebelen erin

Zeswegen en Meezenbroeck, Molenberg en Sjtrijdhagen,
Wie is daar nog nooit op z'n bek gesjlagen?

Heerlenaren zijn moedig en zeker niet laf,
ze sjchoppen je graag langs de rolsjleag af.

En zeg je dan; 'doe nou toch niet zo gek'
dan duwen ze je ook nog met de moel in de drek

In Heerlen kun je ook een junk adopteren.
er zijn verschillende soorten; met aids, schurft of met zweren.

Maar ook al ben je Heerlenaar en heb je een sjubbig gezicht,
Je kunt nog altijd zeggen: "ik kom tenminste niet uit Maastricht".

(dichter onbekend)