Kerken

Ik was in de Sint Pieter in Rome, de St.Paul's Cathedral in London, La Seu in Palma, de Sacre Coeur en de Notre Dame in Parijs, de Sint Servaas in Maastricht, de Aachener en de Kölner Dom, de Sint Jan in Den Bosch, de Catedral de Santa Eulàlia en de Sagrada Familia in Barcelona en zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan met opsommen. Het zullen er intussen honderden zijn. Ik kan namelijk geen kerk voorbijlopen of ik moet er naar binnen. Ik heb wat met kerken, minder met dé kerk maar meer met de gebouwen. Ik raak er telkens weer door gefascineerd. Maar met het schaamrood op mijn wangen moet ik bekennen dat ik vandaag voor 't eerst in mijn leven in de Abdijkerk van Rolduc ben geweest. Op Rolduc was ik wel vaker (het ligt nota bene in mijn woonplaats Kerkrade), maar de gelegenheid had zich nog nooit voorgedaan om deze prachtige abdijkerk te bezichtigen. Ik heb me dan ook voorgenomen om hier eens een uitgebreide fotoserie te maken. Bovenstaand kiekje is alvast een voorproefje van deze geweldig mooie abdijkerk uit de 12 eeuw.

Herfst

Het is een prachtige tijd voor een herfstwandeling. De kleuren en het licht zijn gewoon geweldig in oktober en toch ben ik er nog niet (shame, shame) met de camera er op uit getrokken. Moet ik inderdaad snel gaan doen want voor je het weet zijn de bomen kaal. Dus ter compensatie maar effe een kiekje uit m'n tuin, waar de herfst natuurlijk ook een stempel drukt op de sfeer.

Monsterjam

Zo heet het spektakel dat voor de 3e keer in 't Gelredome in Arnhem gehouden werd. Grote pickuptrucks met nog grotere wielen racen dan tegen elkaar en stunten er op los (freestyle). Het komt overwaaien uit Amerika en 't is pure show. Wat het wrestling voor de fysieke sport is, zijn de monstertruckraces voor de autosport. Ingepakt met veel lichteffecten, vuurwerk en een flinke dosis rockmuziek die nóg harder probeert te bonken dan de ongelooflijk luide motoren. Gelukkig delen ze oordopjes uit aan 't begin van de show. Mijn zoon Tim is d'r helemaal gek van. Alhoewel het allemaal wel spektaculair is en de stunts indrukwekkend zijn heb ik het nu wel gezien nadat we gisteren voor het derde jaar op rij geweest zijn. Tim gaat vanmiddag voor de 4e keer...

rijkdom

zo, nu weten we allemaal weer hoe slecht dat we het hebben.....

armoede

zo, en nu weten we allemaal weer hoe goed dat we het hebben...

ouwe bülen

't waren inderdaad allemaal ouwe bülen daar op de eerste editie van Pinkpop Classic, zowel op de bühne als het merendeel van de toeschouwers (ik zelf hoor daar natuurlijk niet bij). Er heerste welliswaar een ander sfeertje dan op het grote Pinkpop maar het was best gezellig. En alle artiesten op de bühne waren het rocken nog niet verleerd. Hoogtepunten? Voor mij persoonlijk Steve Harley, Willy DeVille en natuurlijk oude jeugdliefde Status Quo. Maar ook Wishbone Ash kon mij bekoren. Marillion deed mij persoonlijk minder (ik kon alleen maar het nummer Kayleigh en uitgerekend dat speelden ze niet) maar lachen was Raymond van het Groenewoud met z'n band die een prima festivalact blijken te kunnen neerzetten. En ook onze eigen Janse Baggeband vermaakte het doorgaans Limburgse publiek met toch vele bekende deuntjes. Al met al heb ik me prima geamuseerd, van flink wat gitaarwerk genoten en zeker weten volgend jaar (pinkstermaandag) weer van de partij. De Golden Earring heeft al toegezegd...

Wishbone Ash

Raymond van het Groenewoud

Steve Harley & Cockney Rebel

Willy DeVille & the Mink Deville band

Marillion

en de afsluiter Status Quo

vouwfiets

gezien in Amsterdam, de laatste versie van de vouwfiets...

Luxe

In het vorig stukje schreef ik over vooruitgang. Afgelopen dagen was ik in enkele oude steden en dan valt al snel op hoe die plaatsen vroeger verdedigd moesten worden tegen allerlei tuig die zelf te lui waren om een mooie luxe stad te bouwen. Meestal staat er dan een kasteel op een berg of ligt er een compleet vestigingswerk om een stad zoals in Den Bosch. Nieuwsgierig als ik ben, ben ik natuurlijk boven op het kasteel geweest (in Heimbach in de Eifel) en onder de vestigingsmuren door gevaren.
Onze schipper/gids op die Binnengiezen in Den Bosch vertelde ons dat de muren eerst nog 7 meter hoger waren, een prima hoogte voor de vijandelijke pijlen van de boogschutters te weren. Met de komst van de kanonnen bleken die weer te hoog en te kwetsbaar. Dus werden ze verlaagd en verstevigd. En ik dacht nog dat we dat allemaal nu gelukkig niet meer nodig hebben. Hoewel... mijn voordeur heeft ook een politiegekeurd driepunts veiligheidsslot. Alle ramen zijn ook gebarricadeerd met inbraakwerende rolluiken. En een auto krijg je al bijna niet meer zonder alarminstallatie. En dat allemaal om tuig te weren die zelf te lui zijn om voor een beetje luxe te werken...

Vooruitgang?

Al bijna 2000 jaar oud en het staat nog steeds, het imposante Pantheon in Rome. Het enige licht dat er binnenvalt komt door een gat in de koepel en d'r is meer licht dan ik thuis heb met 8 ramen en een stroomverbuik van zo'n 5000 kilowattuur per jaar. Het is een ongelooflijk knap staaltje architectuur en vooral voor die tijd. Tegenwoordig bouwen ze met alle moderne technieken flats die al na zo'n 50-60 jaar weer gesloopt moeten worden. Wat kunnen we hieruit concluderen? Het lijkt erop dat we ons in die 2000 jaar gigantisch ontwikkeld hebben maar in feite hollen we hard achteruit....

Holcostethus strictus

Ik heb weer eens op de grond gelegen bij de vijver. Dit keer zat er een Holcostethus strictus (Pentatomidae) op een lelieblad. Het is een schildwants, vrij onschadelijk trouwens. Niet dat ik een kenner ben van dit soort beesten, ik heb de namen op internet opgezocht. Ik dacht eerst dat ie de kleur van het blad had aangenomen maar toen ik 'm op een groen blad zette bleef hij de zelfde kleur houden. Ik heb laatst nog twee groene kikkers gevangen (en in een kikkervijver verderop uitgezet) maar hier heb ik jammer genoeg geen foto's van.

Tja, je maakt wat mee met zo'n vijvertje in je tuin....

Vaticaanstad

in de komende tijd zullen er wat foto's van Rome voorbij komen. Ik had er heeel veel gemaakt(meer dan 2200) dus ook veel werk om alles te ordenen en te bewerken. Dat bewerken vind ik nou juist het leuke ervan. Wat vroeger in de donkere kamer gebeurde heet tegenwoordig fotosjoppen. Sommige mensen vinden dat maar niks maar ik probeer de foto hiermee iets extra's mee te geven. Zoals deze foto: de voorwaarden op dat moment voldeden perfect om dit beeld zichtbaar te maken (klik erop voor een vergroting).

Effe d'r tussen uit

Ja, ik was er effe tussen uit. Een flinke pijn op de borst was afgelopen maandag reden voor een bezoek aan de huisarts die het niet vertrouwde en me doorstuurde naar het ziekenhuis in Heerlen. Op het filmpje was niets te zien maar uit de bloedtesten bleek dat het inderdaad een hartinfarct was. Geen zware maar toch voldoende om me gelijk de dag erna door te sturen naar het AZM te Maastricht voor een hartkatheterisatie. Daar werd duidelijk dat er één zijtak van de kransslagader om het hart voor 99% dicht zat. Dus meteen gedotterd én een stent erin geplaatst om het vat open te houden. En klaar was de revisiebeurt. Nog een dagje op de hartbewaking en op donderdag weer naar huis. De hele hartafdeling was jaloers op me omdat het allemaal zo snel ging. Heb ik dus alweer eens geluk gehad, en nu zorgen dat we dat geluk tot zo'n honderd jaar kunnen vasthouden. Maar zelf zal ik dan toch ook een handje moeten helpen. We beginnen eens met zo'n 20 kilo d'r vanaf. Wedden dat dat nu wél lukt?

Pizza tip!

Voor wie zin heeft in een heerlijke traditionele pizza volgt hier een tip: Bij pizzeria "la Trianon da Ciro" maken ze de lekkerste pizza's. En ze worden gemaakt zoals het moet met een dunne bodem, geen harde korst en heerlijk van smaak. Begint het water al uit je mond te lopen bestel dan snel maar ik adviseer geen afhaalpizza want de kans is groot dat ie niet meer warm is als je terug bent in Nederland. La Trianon ligt namelijk in Napels (via Pietro Colletta), de stad waar de pizza is uitgevonden!

Diana

Afgelopen zondag organiseerden wij (ik ben lid van de Kerkraadse Schaak Vereniging) voor de 24e keer het Internationaal Alex Vinken Rapd Schaak Toernooi. Hieraan namen vele schakers deel uit de Euregio en zelfs uit Brabant. Een opmerkelijke deelneemster was echter de 12-jarige Diana Dalemans die maar liefst 6 van de 9 partijen won. Niet voor niets werd zij in mei Nederlands kampioene in haar leeftijdsklasse. Maar gisteren zag ik haar enkele goede volwassene schakers wegzetten. Ik vroeg aan een van hen of hij haar overschat had of geblunderd had. Maar niets van dat: "ik werd vakkundig weggeduwd" zei hij.
Diana werd de winnaar van de B-groep, maar ik ga ervanuit dat zij binnen enkele jaren de A-groep domineerd.

Napels

D'r waren best wel mooie plekjes in Napels. Zoals het eerder beschreven Certosa di San Martino en het gebied rondom het koninklijk paleis met enkele sjieke straten. Maar het grote deel van de stad is vies, zwart en onveilig. Ze hebben een afvalprobleem. Blijkbaar is de afvalverwerking in handen van de maffia, de Camorra. En die storten het afval waar zij dat zelf willen. Dus rondom de stad liggen bergen illegaal gedumpt afval. Ook in de stad is het een zootje. Op de duurdere straten na (ik ga er vanuit dat die extra betalen) ligt het afval op ieder hoek opgestapeld. En dat is natuurlijk weer een feest voor de zwerf-katten, -honden en ratten.

Er liepen in de meeste wijken ook veel ongure types rond en continu wordt je lastig gevallen door agressieve straatventers die graag je bezittingen willen overnemen. Nee, niet echt een prettige stad om lang te verblijven.

Het lijkt erop dat de stad werk is het maken van de bekende slogan: "Eerst Napels zien en dan sterven". Dit wordt volgens mij een beetje té letterlijk genomen....

Maar de schrille contrasten tussen arm en rijk leverden ook mooie plaatjes op.

Certosa di San Martino

Hoog boven Napels ligt het Certosa di San Martino. Vanaf dit prachtige 13e eeuws klooster zijn er spectaculaire uitzichten over de stad, de baai en de Vesuvius te bewonderen. Het ligt tegen het Castel Sant 'Elmo aan dat vroeger bescherming bood. Het klooster is een van de mooiste bezienswaardigheden van Napels en een bezoek meer dan waard. Er is een museum in gevestigd met een grote verzameling schilderijen, marmeren standbeelden en een collectie kerststallen. Maar het mooiste is nog de prachtige kloostergang, de Chiostro Grande.

Hoera!

Hoera! Tussendoor is onze zoon geslaagd voor zijn HAVO-diploma! En was 't nou moeilijk? Als ouders van Tim mogen we niet klagen over het verloop van onderwijs-fase Twee. De Eerste Fase (de basisschool) ging eigenlijk ook al vanzelf. En zo ook de HAVO. Zonder dat we hem continu achter de veren hebben moeten zitten, dus zonder al te veel stress in huis. En als de vraag dan kwam: "heb je geen huiswerk?", dan was steevast het antwoord: "heb ik al op school gemaakt!". Dat was dan weer het voordeel van de ontelbaar vele uitvaluren op school, die heeft hij in ieder geval nuttig besteed. Op het maken van de werkstukken na heeft hij eigenlijk weinig gestudeerd thuis (al vond hij natuurlijk van zichzelf dat hij zich "kapot-geleerd" heeft).
En ondanks zijn niet-al-te-ambitieuze inzet, zijn niet-al-te-aandringende ouders, het falende studiehuis en de vele uitvaluren slaagde hij toch met 4 zessen, 6 zevens en 1 acht. Chapeau!

Tim bij de dimploma-uitreiking op de campus van college Rolduc.

Roken is dodelijk

Vandaag las ik in de krant dat er vanaf 2008 een rookverbod komt in alle horecagelegenheden. De lobbyisten voor de anti-rook-campagne hebben hiermee weer een belangrijke slag gewonnen. Zoals ik eerder verteld heb ben ik gelegenheids-sigarenroker. Dus ben ik niet zo blij met dit algeheel verbod. Maar ook voor de niet-rokers heb ik begrip. Dus wil ik ze met dit stukje ook een hart onder de riem steken:

Voorafgaande ons bezoek aan Rome afgelopen week waren we twee dagen in Napels. Over de stad later meer. Aan de haven van Napels ligt het indrukwekkende Castel Nuovo.

Het is een 13e eeuws kasteel met een rijke historie. Nou zult U denken wat dat met het niet-rokers-verhaal heeft te maken. Voordat het kasteel gebouwd werd stond op deze plek een klooster. Hiervan zijn nog resten gevonden en enkele skeletten van monniken. Deze zijn ook te bezichtigen. Bij een van de skeletten trof ik dit aan:

Een pakje sigaretten met het opschrift: ROKEN IS DODELIJK! Dit zou werkelijk de ultieme anti-rook-reclame-poster zijn.

De oude Romeinen

Gisteren hebben we in een protestmars tegen de oorlog meegelopen. Mijn zoon en ik kwamen in Rome terecht in deze mars voor de vrede en het leek ons geen verkeerd idee om hieraan deel te nemen. Ook omdat we natuurlijk tegen oorlog zijn maar ook leuk om mooie plaatjes te schieten (dit is misschien wel de verkeerde term).

Er liepen zo'n 25.000 mensen mee in deze mars die af en toe meer leek op een carnavalsoptocht.

Ook de aanwezigheid van Bush in Rome was een dankbaar onderwerp op de spandoeken. In Vicenza worden bij de luchthaven Dal Molin de amerikaanse troepen fors uitgebreid, voor de italianen temeer een reden om te protesteren.

Opmerkelijk was echter de overdreven aanwezigheid van de politie. Het waren er echt duizenden. Ze waren bang dat er van de toegewezen route werd afgeweken. In eerste instantie leek er ook weinig aan de hand. Het was echt feesten geblazen op het eindpunt, het prachtige Piazza Navona. Er werd hier net zo gevierd als met carnaval op de markt in Kerkrade. Ik miste alleen d'r Joep maar dat maakten de schitterende fonteinen van Bernini meer dan goed.

Maar zoals ze waarschijnlijk hadden verwacht komen er ook altijd verkeerde randfiguren af op dit soort evenementen. En daar was nou die overmacht aan politie voor. Enkele honderden relschoppers ontsierden de manifestatie en richtten vernielingen aan. Er sneuvelde ruiten er werd met vanalles en nog wat gegooid naar de politie. En wij stonden hier gezellig tussen in.

De carbinieri (klinkt toch veel mooier dan M.E.) gebruikte een taktiek die ze ook al bij de oude romeinen gebruikten. Hieraan had Rome vroeger zijn machtige positie te danken. Zo wonnen ze alle veldslagen (nouja, de meeste) en dat passen ze nog steeds toe. Er werden rijen opgesteld die, met tussenruimten van zo'n 10 meter, aansloten. Dit ging gepaard met een hels kabaal van slagen met de knuppel op het schild en oerschreeuwen. Heel indrukwekkend allemaal. We waanden ons in een stripverhaal van Asterix en Obelix of in een romeinse spektakelfilm.

Op een gegeven moment maakten ze terugtrekkende bewegingen zodat de relschoppers terein konden winnen. Maar tegelijkertijd sloten de rijen aan de achterkant weer aan totdat de vandalen geheel ingesloten waren met de rug tegen de muur.
In het nieuws maakten ze melding van slechts enkele arrestaties. Dat kan kloppen want de rest werd per ambulance afgevoerd....

De komende week meer over ons weekje Rome.

Brings

Deze band had ook niet misstaan op Pinkpop: de Brings uit Keulen. Zij gaven vanavond een waaaanzinnig optreden in de tent op Bleijerheide die daar stond ter ere van het 75-jarig bestaan van de speeltuin Pickbos. Ik heb eerder vermeld dat ik zelf deel uitmaak van een carnavalsgroepje die zich D'r Letste Sjrai noemen. Nou zijn de Brings (want dat is pas een échte band!) ons grote voorbeeld. Die doen namelijk precies wat in ons straatje past: Kölsch maar dan op de rocktoer. Alleen D'r Letste Sjrai doet dat in 't Kerkraads dialect. Kijk maar eens op www.armati.nl/dls en probeer ons dialect maar eens te ontcijferen. Het lijkt wel een beetje op het Kölsch plat.
De Brings gaven een energiek optreden en zette de tent (die nog niet half gevuld was) op z'n kop. Voor iedereen die het gemist heeft: volgende keer wél gaan kijken, je zult er geen spijt van krijgen...

De Afterparty

Daar de Smashing Pumpkins niet echt mijn favoriete band is ben ik met Marianne en Paul nog tijdens het optreden naar een soort lounge-area gegaan. Marianne en Paul (je bent ze eerder op Pinkpopfoto's tegengekomen) zijn een beetje pinkpop-gek. En volgens mij niet alleen maar met Pinkpop. Ze weten niet alleen zichzelf te amuseren maar ook die andere 62000 Pinkpoppers.

Het gedeelte bij het reuzenrad was erg gezellig. We dronken sangria en toen die op was rode wijn. Een dj draaide muziek van Bob Marly tot ACDC waarop spontaan gedanst werd.

Dit jaar nog niet op mainstage, maar iedereen moet klein beginnen...

Toen naar camping A waar beiden de tent nog moesten afbreken. Daar kwam echter niet veel van. Paul was nogal bekend op de camping en na een rondje langs diverse tenten bleek dat velen nog blikjes bier overhadden die ze duidelijk niet wilden terugslepen. Ook hier werd er op elke hoek gefeest. Er hing een ontzettende gezellige sfeer op de camping en eigenlijk beleef je hier pas het échte Pinkpopgevoel.

Sorry jongens, de redacteur van Dagblad de Limburger heeft de foto niet geplaatst, maar daarom wel op @rno's weblog. Toch bedankt voor 't biertje!

Hoezo een zootje??

Af en toe leek het wel carnaval, inclusief optocht en verkleedpartijen...

Op dit festival wordt bewezen dat het wél kan: 62000 mensen op een kluitje zonder rotzooi in de vorm van vandalisme, ruzies of rellen die je al snel hebt als je 20 zgn. voetbalsupporters bij elkaar zet.

een leuke sport is buikschuiven, alleen de landingen verliepen niet zo spoepel...

Partytime...

Dan op weg naar huis op de bakfiets en vreemd genoeg zonder ongelukken...

toevallig lag er op weg naar huis nog café Stap In, want van fietsen krijg je dorst. Hier werd Pinkpop 2007 op waardige wijze afgesloten. Ik verheug me nu al op editie 2008!